28 de octubre de 2015

atrapado






  atrapado






 te quedaste atrapado en un  galimatías de una perversa seducción de algo que te ponía en el lugar mas absurdo de aquella  irreal situación de verte encajonado por una inverosímil postura de no ser mas que algo que se movía sin una dirección a la cual poder decir que erráticamente te dirigías a un despropósito de ser algo que se dejaba seducir por esa constante mentira de no saber donde realmente te encontrabas después de tanto tiempo como te pasabas mirando el ombligo que con el tiempo ya ni caso te hacías a ti mismo ante esa complicada disyuntiva de darte la vuelta y verte atrapado en ti mismo


quedácheste atrapado nun galimatías dunha perversa sedución de algo que che poñía no lugar mais absurdo daquela irreal situación de verte encaixado por unha inverosímil postura de non ser mais que algo que se movía sen unha dirección á cal poder dicir que erráticamente te dirixías a un despropósito de ser algo que se deixaba seducir por esa constante mentira de non saber onde realmente te encontrabas despois de tanto tempo coma te pasabas mirando o embigo que co tempo xa nin caso che facías a ti mesmo ante esa complicada disxuntiva de darte a volta e verte atrapado en ti mesmo




Antón Iglesias
2015




No hay comentarios:

Publicar un comentario