24 de noviembre de 2010

Una mirada que fue todo un ensueño de una ilusión perdida.












Mirada








Una mirada que fue todo un ensueño de una ilusión perdida.

Nunca antes te viera tan sencillamente así
pero tampoco nunca te vi de otra manera
pueda que nunca te conociera de otra forma
pero la verdad no se quien eras realmente
pueda que nunca te conociera ni de lejos
pero como no ver esos ojos que me miraron
pueda que solo fueras un vago espejismo
pero como no soñar contigo cada noche
pueda que solo fuera un ensueño pasajero
pero como no tener una ilusión perdida
así sencillamente tan siquiera te viera antes






Antón Iglesias





Una mirada que foi todo un soño dunha ilusión perdida.

Nunca antes te vira tan sinxelamente así
pero tampouco nunca te vin doutro xeito
poida que nunca te coñecese doutra forma
pero a verdade non se quen eras realmente
poida que nunca te coñecese nin de lonxe
pero como non ver eses ollos que me miraron
poida que só foses un vago espellismo
pero como non soñar contigo cada noite
poida que só fóra un soño pasaxeiro
pero como non ter unha ilusión perdida
así sinxelamente tan sequera te vira antes.









Rosa roja


Antón Iglesias
Septiembre 2010









No hay comentarios:

Publicar un comentario